Στην ψυχοθεραπεία πρέπει να υπάρχει μια συστηματικότητα στις συνεδρίες σε μια ψυχοθεραπευτική σχέση (συνήθως σε εβδομαδιαία συχνότητα) που σταδιακά αραιώνει μέχρι που σταματά. Η διάρκεια κυμαίνεται από δύο μήνες έως και έναν χρόνο, ανάλογα με τον προορισμό του ταξιδιού.
Κοινό χαρακτηριστικό ωστόσο, για όλα τα ταξίδια, η επιθυμία του ατόμου για κάποια αλλαγή. Στην ψυχοθεραπεία, οδηγός και παράλληλα συνταξιδιώτης στο ταξίδι αυτό ο ψυχοθεραπευτής, που προσπαθεί να οδηγήσει το μέσο μεταφοράς τους στους επιθυμητούς προορισμούς σεβόμενος τις επιθυμίες και τους στόχους του ταξιδιώτη του. Μέσο μεταφοράς τους φυσικά η ίδια η ψυχοθεραπευτική σχέση, ένας χώρος ασφαλής αξιόπιστος, εχέμυθος. Αποσκευές, οι εμπειρίες, τα συναισθήματα, οι επιθυμίες, οι προσδοκίες και οι αξίες του ατόμου καθώς επίσης και οι δεξιότητες και η προσωπικότητα του ψυχοθεραπευτή.
Στο ταξίδι αυτό, το άτομο γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό του, ενθαρρύνεται να υπερβεί τα όριά του, να πειραματιστεί, να εξελιχθεί. Εκπλήσσεται με τη μετακίνησή του σε νέες οπτικές, με την αναθεώρηση των δεδομένων του, με τη νέα νοηματοδότηση των ίδιων των δυσκολιών του. Αποδέχεται τις αδυναμίες του και έτσι καταφέρνει να τις υπερβεί. Αναγνωρίζει τη συμμετοχή του στα δρώμενα της ζωής του αλλά και τη συμμετοχή των ‘σημαντικών άλλων’. Απαγκιστρώνεται από πεποιθήσεις που τον δυσκολεύουν να λειτουργήσει και να εξελιχθεί.
