Είναι δυνατόν να είμαστε ερωτευμένοι μια ζωή με τον ίδιο άνθρωπο;
-Μα πώς; Ο έρωτας είναι ενθουσιασμός, αγωνία, ζωή. Έχεις τον άλλον στη σκέψη σου, λειτουργείς μέσα από αυτόν, λαχταράς να γνωρίσεις τα μυστικά του, τον κόσμο του…αγωνιάς για να τον κερδίσεις, να τον κατακτήσεις. Ο `ίδιος` είναι ήδη κεκτημένος και πλέον αδιάφορος! Πολύ δεδομένος, χωρίς άλλες υποσχέσεις.
-Ναι…ερωτευμένοι με τον ίδιο άνθρωπο, όταν ο ίδιος δε μένει `ίδιος`. Αλλάζει..αλλάζεις και μαθαίνεις από την αρχή. Τότε μάλιστα..ξαναανακαλυπτεις και τότε ερωτεύεσαι από την αρχή! -Μα, ο δικός μου δεν αλλάζει. Μένει `ίδιος`! -Για κοίτα καλά…μήπως τότε εσύ μένεις ίδιος και `ίδιο` τον βλέπεις; -Όχι, ΕΓΩ αλλάζω! -Και πώς αλλάζοντας βλέπεις τα ίδια! Τι ακριβώς σε εσένα αλλάζει; -Όλα τα άλλα εκτός από τον τρόπο που τον βλέπω. -Τέλεια…και έτσι ακριβώς σκοτώνεις τον έρωτα με τον `ίδιο άνθρωπο`.
-Δε σε αναγνωρίζω.. -…και καλά κάνεις…μπορείς λοιπόν να με γνωρίσεις από την αρχή… -Κουράστηκα… -Ευτυχώς…γιατί έτσι, σίγουρα δε βαρέθηκες, ίσως μάλιστα να καρδιοχτυπάς! -…Και αν δεν τα καταφέρουμε αυτήν τη φορά;…. -Θα πληγωθούμε -Ωχ! -Αμ…έρωτες μου ήθελες!!!!
